مغیسه

پس از تاریکی مرگ بار دزدی ها و کلاه برداری ها

پس از سیری ناپذیری طمع فرصت طلبان

پس از حیرت مردار خواری سیران

پس از زد و بندهای فراوان برای بالا رفتن و گرفتن

پس از سکوت کشنده خم شدن در برابر زور و ظلم

پس از سکوت دهان و چشمان بسته

زندگی همچنان هست در سکوت پس از مرگ انسان، اخلاق و خیر

زندگی خالی از همه خوبی ها همچنان جاری است

رودخانه ای خالی از آب و پر از هوای مسموم بی اخلاقی

سر و صدایی به پا کرده است

با دلی جوشان، کلاهی بر سر و نفس زدن های شدید

با این همه خشم و عصبانیت

دل خستگان را آرام می کند

جان تازه ای به تشنگان می دهد

طعمی دلنشین بر کام خشکیده می نشاند

و دلگرمی حضور و عطر مادر را یادآوری می کند

کتری جوشان و چای دم کشیده ایرانی

گوارای وجود.

آتش به جان خام و آب دار 

جانی جدا شده از ساقه زندگی

راهی برای فرار نیست

تک تک دانه های وجودت جوش می آورند

به وجود بریده تو وصل هستند

نگاهی به وجودت دارند و نگاهی به زبانه آتش

اگر تا آخر بمانند

فریاد جوشش درون، آن ها را منفجر می کند

درون سپیدشان پیدا می شود

اگر نه، در آن کش و قوس شعله و داغی، شیرین می شوند

قبل از دق کردن و ترکیدن